Hipoglikemia reaktywna to schorzenie, z którym boryka się coraz więcej kobiet. Jego leczenie zależy w dużej mierze od prawidłowej diety, naszej higieny życia, zmiany nawyków żywieniowych. Jakie rodzaje hipoglikemii wyróżniamy? Jakie są jej objawy? Zachęcamy do lektury tekstu!

Hipoglikemia reaktywna – rodzaje

Wyróżniamy trzy rodzaje hipoglikemii:

  1. Hipoglikemia poposiłkowa reaktywna – pojawia się po operacjach bariatrycznych, czyli operacjach żołądka, np. resekcji (usunięcia) części lub całości żołądka. W takiej sytuacji hipoglikemia pojawia się już 30 minut po posiłku. Spadki są na tyle duże, że nie wykonuje się tutaj testu obciążenia glukozą, ponieważ pacjent może skarżyć się na złe samopoczucie podczas wykonywania testu i po nim.
  2. Hipoglikemia we wczesnej fazie cukrzycy typu 2 – to wynik złej pracy trzustki. Pojawia się 3 – 5 godzin po posiłku.
  3. Hipoglikemia reaktywna idiopatyczna  – chorują na nią osoby zdrowe. Jest wynikiem zaburzeń pracy trzustki. Pojawia się od 2 do 5 godzin od spożycia posiłku. Ten rodzaj hipoglikemii może występować u kobiet z insulinoorpornością. Leczenie hipoglikemii przy oporności na insulinę może być bardzo trudne.

Hipoglikemia poposiłkowa idiopatyczna – u kogo najczęściej występuje?

Możemy założyć, że hipoglikemia pojawia się przede wszystkim u kobiet szczupłych lub z niewielką nadwagą, po epizodach z nagłą utratą ciała, w przedziale wiekowym 20 – 40 lat. Nie jest to jednak regułą. Często zaburzenie to pojawia się u kobiet przepracowanych. 

  • drżenia rąk, poty, kołatanie serca,
  • drętwienie kończyn,
  • uczucie głodu,
  • osłabienie, senność, zmęczenie,
  • zawroty głowy,
  • zaburzenia ostrości wzroku, mroczki,
  • zaburzenia pamięci i koncentracji.

Warto zaznaczyć, że objawy mogą nasilać się po obfitych posiłkach, bogatych w węglowodany proste, po długiej przerwie między posiłkami. W nocy zwykle nie występują. Kiedy odczuwamy pierwsze symptomy hipoglikemii, pomocne jest zjedzenie czegoś słodkiego. 

Hipoglikemia poposiłkowa idiopatyczna – diagnostyka

Najbardziej miarodajny wynik da nam  5-godzinna krzywa cukrowa. Między drugą a piątą godziną możemy mieć najsilniejszy spadek cukru. Dlatego badanie to wykonywane jest w warunkach szpitalnych – podczas hospitalizacji. Wykonujemy wtedy krzywą glukozowo-insulinową, zwaną   przez pacjentów krzywą cukrowo-insulinową. Test ten pokaże nam, czy u pacjenta dodatkowo, oprócz hipoglikemii reaktywnej występuje np. insulinooporność.

Rozpoznanie, czyli odpowiedź na pytanie, czy pacjent cierpi na hipoglikemię reaktywną,  jest oczywiste na podstawie stwierdzenia:

  • glukozy w 60 minucie testu OGTT <70mg/dl, lub
  • glukozy w 120 minucie testu OGTT <70mg/dl.

2-godzinna krzywa cukrowa nie zawsze uwidoczni spadek glikemii poniżej 70mg/dl, ale gdy widzimy znaczący spadek glikemii po podaniu (wypiciu) glukozy, możemy z dużym prawdopodobieństwem podejrzewać to schorzenie. Podaję przykład takiej krzywej:

  • glukoza na czczo 99 mg/dl
  • glukoza w 60min 100mg/dl
  • glukoza w 120min 73mg/dl.